آرتین والینا

پسر مامان حدود یک سال و ١٩ روزش که بود راه افتاد روز تولدش سعی می کرد بایسته از اون روز به مدت ١٩ روز از یک قدم شروع کرد تا رکورد قدمش به ٧ رسید که بعد از ٧ قدم دیگه قشنگ راه افتاد. وقتی یه مرتبه راه افتاد خیلی زوق کردم و اشک تو چشام جمع شد کاش مامان جون بود و راه رفتن پسری رو میدید یا حد اقل خبرش رو بهش می دادم خیلی زوق می کردمی دونم حالا هم متوجه میشه ولی کاش منم میدیدم که چطوری خوشحال میشه ...

هر حرکتی که جلوش انجام بدی بادقت نگاه می کنه و پشت سرت انجام می ده.بازی مورد علاقش اینه که بابایی یه حرکت یا یه صدایی از خودش دربیاره بعد من وبعد اون کلی زوق می کنه که تکرار کنیم تو تاب می شینه و باید براش شعر بخونم اونم می رقصه یه وقتایی هم اینقد شیطونی می کنه که همه رو کلافه می کنه از تخت بالا می ره از میز هر چیزی که زورش برسه.. کلی خراب کار شده کلی وسیله هامو شکونده خلاصه حسابی کار برام درست می کنه ...